Model kształcenia praktycznego stwarza absolwentowi szerokie możliwości przyszłego zatrudnienia, m.in.: na stanowiskach średniego i wyższego szczebla np. w zespołach przygotowujących opracowania i dokumenty na potrzeby podmiotów realizujących procesy rewitalizacji, biurach architektonicznych i urbanistycznych, firmach budowlanych, w organach administracji państwowej i jednostkach samorządu terytorialnego, instytucjach, agencjach i innych jednostkach zajmujących się różnymi wymiarami procesu rewitalizacji.

Wiedza oraz umiejętności z zakresu pracy środowiskowej i animacji kulturowej pozwala absolwentowi podjąć również pracę terenowego organizatora albo koordynatora rewitalizacji społecznej. Jako refleksyjny praktyk jest on przygotowany do budzenia lokalnych sił społecznych i ukierunkowywania ich na rewitalizację techniczną, społeczną, kulturową i wychowawczą. Wiedza z pedagogiki, pracy socjalnej czy socjologii daje dobrą podstawę do pracy zarówno z młodzieżą, od której zależą dalsze losy inicjowanych zmian, jak i osobami starszymi, na których doświadczeniu, zaangażowaniu oraz pamięci kulturowej często opiera się tożsamość społeczności. Doskonałym polem pożytkowania tej wiedzy są również działania integracyjne.

Tak przygotowany absolwent może być zatrudniony przez instytucje samorządowe i pozarządowe, które uczestniczą w działaniach rewitalizacyjnych (środowiskowe centra animatorów, instytucje kultury, pomocy społecznej itd.), w celu realizacji projektów o charakterze edukacyjno-wychowawczym i kulturowym. Biegła znajomość przynajmniej jednego języka obcego umożliwia podjęcie zatrudnienia zarówno w kraju, jak i za granicą.